İskemik Sendromlar (Serebrovasküler Hastalıklar)

İskemik Sendromlar (Serebrovasküler Hastalıklar)
- Yetersiz serebral dolaşım nedeniyle oluşan serebrovasküler bozukluklar.
 Etiyoloji ve Fizyopatoloji
- Normalde uygun serebral kan akımı, etkin kollateral sistem ile; bir vertebral arterden diğerine; Willis poligonundaki anastomozlar aracılığıyla karotis ve vertebral sistemler arasında; hemisferler düzeyindeki kollateral dolaşım aracılığıyla sağlanır^Konjenital anomaliler ve aterosklerotik vasküler değişiklikler bu kompanse edici mekanizmaları bozar, sonuç olarak beyin iskemisi ve takiben gelişen nörolojik semptomlar kan akımındaki intra ve ekstrakroniyal engellemelerden kaynaklanabilir^Aterosklerotik plak veya diğer nedenlerden (arterit, romatizmal kalp hastalığı gibi) kaynaklanan tromboz veya emboli, sıklıkla iskemik arteriyel tıkanmaya neden olur. Kan akımı hemen düzeltilirse beyin dokusu iyileşir ve belirtiler kaybolur ancak istemi birkaç dakikadan fazla sürerse infarkt kalıcı nörolojik hasar meydana getirir.
- Çoğu tromboz olgusunun altında yatan  ateromlar  herhangi bir büyük serebral arteri tutabilir. Geniş ateromlar sıklıkla  ekstrakraniyal  olup ana karotis arteri ve vertebral arterlerin çıkış bölgelerinde ve ana karotis arteri servikal bifurkasyonda tutar İnternal karotis arteri sifonu ve posterior serebral arter çıkış noktasının hemen proksimalinde baziler arter sıklıkla tutulur. Kısmi veya tam tıkanmalar bu büyük arterlerde veya herhangi bir küçük intrakroniyal arterde olabilir. İskemi ve/veya infarktüs, kollateral dolaşımın etkinliğine bağlı olarak oluşur veya oluşmaz; birlikteki vertebral arter stenozu kollateral dolaşımı engeller ve karotis lezyonunun etkisini arttırır.  İntrakraniyal tromboz , kafa tabanındaki büyük arterlerin birinde derin perforan bir arterde veya küçük kortikal bir dalda oluşabilir ama orta serebral arterin ana gövdesi ve onun dalları en sık tutulan yerlerdir.
- Daha sıklıkla trombotik tıkanma  vasküler iltihap  (akut veya kronik menenjit, kollajen vasküler hastalık, sifiliz) nedeniyledir. Sempatomimetrik ilaçlar (kokain, amphetamine gibi), muhtemelen vaskülit temelinde iskemik inmeye neden olabilirler. İlk oral kontraseptifler de iskemik inmelere neden olmaktaydı ancak daha az güçlü preparatların geliştirilmesiyle inme olguları azaldı. Çok seyrek olarak vertebral kemik çıkıntıları da (osteofit)  arter basısına  neden olabilir.
-  Serebral emboli , genellikle ekstrakraniyal damarlardaki ateromlardan veya hasar görmüş kalpteki (çocuk ve erişkin) trombüslerden veya hasar görmüş kalpteki (çocuk ve erişkin) trombüslerden kaynaklanır. Aterosklerozda ülserleşmiş plak yüzeyindeki kolesterol, fibrin ve trombosit kümelenmesinden kaynaklanan bir fragman, serebral arter ağacını herhangi bir noktada geçici veya kalıcı olarak tıkayabilir; bu fragmanlar ayrıca bakteriyel veya marantik endokarditte, kalp kapaklarındaki vejetasyonlardan; arteriyel fibrilasyon (özellikle romatizmal kalp hastalığı)
ve miyokard infarktüsü sonrası gelen mural trombüslerden veya açık kalp cerranisini takiben gelişen pıhtılardan kaynaklanabilir. Seyrek olarak emboli yağ (uzun kemik kırıklarını takiben), hava (Caisson hastalığı) veya açık foramen ovale aracılığıyla sağ kalpten sola geçen venöz pıhtılardan (paradoksal emboli) kaynaklanabilir. Son zamanlarda tanımlanan diğer bir emboli kaynağı ise  aterosklerotik arkus aortadır . Emboli spontan olarak veya invatif kardiyovasküler girişimlerle (aort kateterizasyonunu takiben) oluşabilir.
-  Fizyolojik dolaşım yetmezliği , iskemi ve infarktüsün nisbeten seyrek görülen bir nedenidir. Perfüzyon azalması tek başına oluşabilir veya var olan kısmi tıkanma ile birlikte olabilir. Birçok neden perfüzyonu azaltabilir. Derin anemi ve CO zehirlenmesi (kanın O2 taşıma kapasitesini azaltarak) ve ağır polistemi (kan viskozitesini arttırarak) serebrovasküler problemlerin oluşmasına katkıda bulunabilir. Arter basıncında belirgin ve devamlı düşme, genellikle serebral kan akımını ciddi olarak azaltır ancak arteriyel hastalık veya hipokseminin varlığında, kan basıncındaki daha küçük düşmeler lokal iskemi ve infarktüse neden olabilir. Ortostatik hipotansiyon, akut kan kaybı, miokard infarktüsü daha az sıklıkla kalp arimileri, kan basınca düşmeye neden olan mekanizmalardır. Karotis sinüs basısına duyarlılık (başın ani olarak bir tarafa çevrilmesi gibi), bradikardi ve senkoba neden olur; aterosklerotik hastada, geçici iskemiye veya infarktüse neden olup olmayacağı şüphelidir.