İnfeksiyöz Olmayan Nedenler
- Paramenigal hastalık: Beyin tümörü, inme, multipl skleroz, abse,
kronik sinüzit veya otit İntratekal injeksiyonlara karşı reaksiyon:
Kemoterapi ajanları, antibiyotikler, iophendylate ve diğer boyalar, hava
Zehir: Kurşun
Aşı reaksiyonlar: Birçok aşı, özellikle kuduz, boğmaca, çiçek aşıları
Meningeal hastalık: Sarkoidoz, meningeal lösemi, meningeal karsinomatöz
İlaçlar: Trimethoprim/sulfamethoxazole, azathioprine, carbamazepine, SOAİ (örn. ibuprofen, naproxen)
- Çok seyrek olarak, ensefalit veya diğer ensefalopatiler, viral
infeksiyonlarının geç komplikasyonu olarak ortaya çıkar. Bunlar arasında
en iyi bilineni kızamık virüsü ile birlikte i olan, subakut sklerozan
panensefalittir ; kuru hastalığı. Yeni Gine’de görülen bir yavaş virüs
infeksiyonudur. Creutzfeld-Jacıb hastalığı, nadir görülen, yavaş
virüslerle geçen orta yaş demans hastalığıdır.
Patoloji
- Serebral ödem mevcuttur ve birçok peteşiyal hemoraji alanları,
hemisferler, beyinsapı, serebellum ve bazen de medulla spinaliste
görülür. Beyne direkt viral yayılım, nöron nekrozu ve sıklıkla
görülebilir inklüzyon cisimleri ile birliktedir. Para ve postinfeksiyöz
ensefalomiyelitlerde, perivenöz demiyelinizan lezyonlar
karakteristiktir.
Semptomlar ve Bulgular
- MSS viral infeksiyonlan 3 şekilde kendini gösterir:
(1) Asemptomatik: Meningeal bulgular olmaksızın ateş ve kırıklık
olabilir. BOS, lenfositik pleositoz ile birlikte anormallik gösterebilir
ve nadiren BOS’tan virüs izole edilebilir.
(2) Menenjit: Ateş, başağrısı, kusma, sırt ve ense sertliği belirgin olabilir.
(3) Ensefalit: Menenjit serebral bozukluk (bilinç bozukluğu, kişilik
değişikliği, nöbetler, parezi) ve kraniyal sinir anormalliği ile
birliktedir. Aseptik menenjit ve ensefalit arasınadaki ayrım, serebral
bozukluğun yaygınlık ee şiddetine dayanır, meningeal inflamasyon
bulgularından bağımsızdır.
Tanı
- Viral MSS infeksiyonlan, diğer infeksiyon ve infeksiyon dışı
nedenlerden ayrılmalıdır; en önemli problem, viral infeksiyonu akut veya
kısmen tedavi edilmiş bakteriyel menenjitten ayırmaktır. Tanı
genellikle normal glikoz ve kültürde bakteri ürememesi gibi BOS
özelliklerine bağlıdır. Virüsler bazen BOS veya diğer vücut dokularından
direkt olarak izole edilebilir ancak aseptik menenjit ve ensefalite
neden olan virüsler olguların yarısından azından saptanır. Kesin tanı
genellikle spesifik antikorlarda yükselmeyi gösteren yinelenen testlerle
konur. Kültürler (dışkı, nazofarinks gib) yardımcı olabilir ve
toplumdaki salgın yapıcı etkenlere dikkat edilmelidir. Çoğu ensefalit ve
aseptik menenjit formları halk sağlığı açısından öneme sahip
olduğundan, bilinmeyen etiyolojili ensefalit veya aseptik menenjitten
kuşkulanıldığında serum örneği alınmalı ve saklanmalıdır. Viral tanı ile
ilgili daha kesin bilgi, yerel sağlık kuruluşlarından alınabilir.
- Herpes simplex ensefaliti , klinik olarak diğer viral
infeksiyonlara benzerse de erken dönemde tekrarlayan atakların varlığı
ve temporal veya frontal lob tutulumunu gösteren bulgular, etken olarak
kuvvetle herpes simplex’i düşündürür. Lomber ponksiyonu izleyerek BOS’ta
eritrositlrin varlığı, herpes simplex infeksiyonunu düşündürür. Virüs
BOS’tan seyrek olarak izole edilir ve serum incelemeleri hastalığın ilk
10-12 gününde herpes simplex IgM düzeyinde artışı saptayabilmesine
karşın serolojik değişiklikler pratik kullanım için tedavi ile ilgili
karar almada çok geç olarak ortaya çıkar. MR, beyin absesi, subdural
ampiyem, subdural hematomm, tümör ve viral ensefaliti klinik olarak
teklit edebilen sagittal sinüs trombozunu dışlayabilir. Beyin biyopsisi
tanı koydurucu olabilir (virüsün tanınması veya onun immünolojik olarak
saptanması) ancak, acyclovir tedavisinin nisbeten düşük morbiditesi
nedeniyle beyin biyopsisi genellikle gerekmez. Biyopsi BT ve MR ile tanı
koyulamayan hastalarda ve acyclovire kötü yanıt verenlerde gereklidir.
Prognoz ve Tedavi
- Ağır hastalar bile tam iyileşebilir. Mortalite oranı etiyolojiye
bağlı olarak değişir ve farklı yollarda aynı virüs ile oluşan
epidemilerin şiddeti de değişebilir. Kalıcı serebral sekel daha çok
sütçocuklarında görülür ancak küçük çocuklar benzer infeksiyonları
geçiren erişkinlerden daha uzun zamanda iyileşir.
- Sekiz saatte bir 10 mg/kg IV acyclovir hemen başlanmalıdır (hasta
komaya girmeden önce) ve maksimum terapötik etki elde etmek için en az
10 gün devam edilmelidir. Acyclovir, pek toksik değildir ancak karaciğer
işlev testlerinde anormalliğe, kemik iliği baskılamasına ve geçici
böbrek yetmezliğine neden olabilir. Nefrotoksisiteden kaçınmak amacıyla
acyclovir, IV olarak 1 saat içinde yavaş verilmelidir.
- Destekleyici tedavi bakteriyel menenjitte olduğ gibidir. Sıvı dengesi korunmalı ancak aşırı hidrasyondan kaçınılmalıdır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder