Demiyelinizan Hastalıklar Nelerdir?
- Çoğu sinir lifi miyelin kılıfları, MSS’nde oligodendroglialar,
periferde ise Schwan hücreleri tarafından erken dönemlerinde oluşturulan
karmaşık lipoprotein tabakalarıdır. İki tip miyelin kimyasal ve
immünolojik olarak farklılık gösterir, ancak aynı işlev görürler ve
akson boyunca nöral implusun ilerlemesini sağlarlar.
- Çoğu konjenital metabolik bozukluk (fenilketonüri ve diğer
aminoasidüriler; Tay-Sachs, Nieman-Pick ve Gaucher hastalığı; Hürler
sendromu; Krabbe hastalığı ve diğer lökodistrofiler), başlıca MSS.’j’ida
gelişmekte olan miyelin kılıfını etkiler. Biyokimyasal defekt
düzeltilmedikçe veya kompanse edilmedikçe kalıcı, yaygın nörolojik
defisitle sonlanır.
- Yaşamın daha sonraki dönemlerindeki demiyelinizasyon, birçok
nörolojik bozukluğun bir özelliğidir; miyelin kılıfına olan hasar kadar,
nöronal zarardan da kaynaklanmakta olup lokal travma, iskemi, toksik
ajanlar ve metabolik bozukluklar rol oynayabilir.^aygın miyelin kaybı
genellikle aksonal dejenerasyonla ve sıklıkla da hücre gövdesi
dejenerasyonu ile izlenir ve geri dönüşsüz olabilir. Bununla birlikte,
birçok olguda remiyelinizasyon görülür ve nöral işlevin onarılması
rejenerasyonu ve tam iyileşmesi hızlı olabilir; birçok periferik
nöropatiyi karakterize eden segmental demiyelinizasyonu takiben görülür
ve bu durum, multipl sklerozun (MS) alevlenme ve remisyonlarım
açıklayabilir. Merkezi demiyelinizasyon, primer demiyelinizan hastalık
olarak tanınan, bilinmeyen etiyolojili bir grup hastalıkta en önde
gelen bulgudur. Bu grubun en önemli hastalığı olan MS, aşağıda ayrıntılı
bir şekilde tartışılmıştır. Diğerlerinin kısa tanımlamaları
yapılmıştır.
- Akut dissemine ensefalomiyelit (postinfeksiyöz ensefalit , bkz.
AKUT VİRAL ENSEFALİT VE (SEPTİK MENENJİT) genellikle virüs infeksiyonu
veya aşılanmayı izleyen (veya seyrek olarak, bakteriyel aşıları),
kendiliğinden olabilen, perivasküler MSS demiyelinizasyonudur ve
immünolojik bir neden düşünülmektedir. Beyin dokusu için hazırlanmış
kuduz aşısını izleyen nöroparajitik olaylar, periferik nöropatiler ve
Gulliain-Barre sendromu (bkz. PERİFERİK NÖROPATİLER) muhtemelen aynı
immünopatogeneze sahip benzer demiyelizan hastalıklardır.
- Optik nöromiyelit daha seçici ve akut olarak-optik sinirleri,
torasik, daha az sıklıkla da servikal medulla spinalis segmentlerini
tutar (genellikle kısa bir süre sonra). Optik demiyelinizasyon, akut
görme kaybı ve santral skotoma neden olabilir; medulla spinalis tutulumu
MS’dekine benzer bulgular meydana getirir. Bu sendrom, ateşli hastalığı
izleyebilir, MS’in bir parçası olarak ortaya çıkabilir veya
kendiliğinden oluşabilir. Varolduğu düşünülen inflamasyonun, ACTH veya
kortikosteroidlerle kontrolü ampirik olarak kullanılmıştır.
- Adrenolökodistrofi (önceki adı Schilder hastalığı ), seyrek
görülen, X’e bağlı resesif metabolik bir bozukluk olup erkek çocuklarda
görülür ve adrenal atrofi ve yaygın serebral demiyelinizasyon ile
kendini belli eder. Mental işlevlerde bozulma, kortikospinal trakt işlev
bozukluğu ve kortikal körlük oluşturur. Adrenal kortikal işlev
bozukluğunun laboratuvar bulgusu vardır. Ölüm kasınılmaz olarak 1-5 yıl
içinde beklenir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder